Grillowana karkówka w miodowo-musztardowej marynacie

Przyznam się, że  piękna  karkówka którą widzicie na zdjęciu została zrobiona już dawno temu, ale jakoś zupełnie o niej zapomniałam. Dopiera teraz, przeglądając zdjęcia sobie o niej przypomniałam. A ponieważ sezon grillowy nieubłaganie zbliża się ku końcowi, stwierdziłam,że to ostatni dzwonek aby w tym roku podać ten przepis. Jest on banalnie prosty, więc może przekona wielbicieli paczkowanych karkówek grillowych do wypróbowania go. Jest prosty również dlatego, że taki powinien być przepis na danie z  grilla. Bo przecież lepiej spędzić  czas siedząc z rodziną i przyjaciółmi w dresie w ogródku niż uwijać się w kuchni.

Turecka zupa z czerwonej soczewicy

 Podobno ludzie dzielą się na skowronki i sowy.  Ale czy można być typem mieszanym?

Czy tylko ja mam tak, że nie lubię wstawać rano tylko od poniedziałku do piątku?  Mimo że budzik dzwoni i dzwoni a ja ustawiam kolejne drzemki, moje oczy zupełnie nie mają siły się otworzyć. A kiedy już uda mi się zwlec z łóżka to mimo, że chodzę  to mam wrażenie że nadal śpię. Co więcej wydaje mi się, że zaczynam się rozbudzać dopiero 30 minut po przyjściu do pracy (ale o tym moja szefowa nie może się nigdy dowiedzieć!) W weekend natomiast, sama się budzę wcześnie rano i nie mam ochoty marnować ani chwili wolnego weekendu na leżenie w łóżku.

Mimo że poniedziałkowy poranek obudził mnie pięknym słońcem, to kiedy otworzyłam okno poczułam lodowaty wiatr.  I mimo, że założyłam kurtkę to zupełnie przemarzłam. Po powrocie do domu miałam ochotę tylko na rozgrzewająca zupę. A przecież jest dopiero sierpień.

Babeczki z malinami i białą czekoladą

Muffinki nauczyłam się piec kiedy pracowałam w kawiarni. Wypiekałam je wtedy każdego ranka o 6.00 rano ( o zgrozo! do dziś mam dreszcze kiedy sobie przypomnę pobudki o 4:30). Robiłam je hurtowo, doszłam więc do perfekcji pod względem techniki. Ale co ważniejsze miałam również okazję eksperymentować ze smakami. Codziennie piekłam nowe smaki i codziennie przychodziły mi do głowy coraz to nowe pomysły. Do moich ulubionych zawsze należeć będą te z malinami, ale także z jagodami i snickersem. Przepis jest bardzo prosty a babeczki  są pyszne i długo pozostają świeże.

Dzisiejszy przepis dedykuję Gosi. Aby mogła jeszcze raz upiec babeczki:)

Pomidorowe curry z indykiem

Indie znajduję się w pierwszej dziesiątce krajów, do których chciałabym pojechać. Kultura tego kraju jest tak odmienna od naszej, że jestem pewna, że taką podróż pamięta się przez całe życie. Kraj hinduizmu i buddyzmu, baśni z tysiąca i jednej nocy, filmów bollywood, tańca brzucha, skarbów architektury i dywanów. Kraj smaków, kolorów i zapachów. Hmm rozmarzyłam się… Muszę zejść na ziemię.

 Ponieważ nie zapowiada się na razie abym odwiedziła ten cudowny kraj, staram się przenieść choć jego cząstkę do domu. Jedną  z najbardziej znanych potraw kuchni indyjskiej jest curry czyli sos do maczania. Pomidorowe curry jest rewelacyjne i muszę przyznać, że jestem nim zachwycona.

Czekoladowe naleśniki z twarożkiem i jabłkami

Jabłka jednoznacznie kojarzą mi się z dzieciństwem. Najczęściej dostawałam je razem z kanapką do szkoły.  Choć można je dodać prawie do wszystkiego, ja zawsze wspominam smak gorącego dżemu z jabłek, śliwek i borówek wyjadanego drewnianą łyżką z wielkiego garnka. To był najlepszy dżem na świecie!  I choć trzeba było się nachodzić aby zebrać malutkie borówki.   To już obieranie całej skrzynki jabłek szło o wiele szybciej, bo robiłyśmy to we 4: mama, babcia, siostra i ja. A potem biegłyśmy do dziadka żeby nakarmić króliki obierkami i ogryzkami.

 Mam nadzieję, że uda mi się zrobić w tym roku właśnie ten dżem. A na razie, słodki smak jabłek z naleśnikiem.

Smak Prowansji. Ratatouille

Wczorajsza burza była dla mnie totalnym zaskoczenie. Nie wiem skąd i jak się wzięła, ale w ciągu minuty przemokłam do suchej nitki. Zanim zdążyłam dobiec do przystanku, aby się schronić przed deszczem, byłam cała mokra i ledwo udało mi się wcisnąć pod wiatę. Ludzie tłoczyli się jak małe mróweczki. Takiej ulewy już dawno nie widziałam, a na pewno nie mokłam na niej.

Pamiętam.

Jak w dzieciństwie po burzy, wszystkie dzieciaki z okolicy wybiegały na ulice żeby się pobawić. A była nas całkiem spora gromadka J Puszczaliśmy wtedy statki z kory. I biegnąc wzdłuż ulicy i sprawdzaliśmy, który dopłynie pierwszy do ogromnej kałuży na środku skrzyżowania.

Jak przejeżdżaliśmy rowerem przez tą samą kałuże.

Jak wracałam do domu cała w błocie i szczęśliwa. A mama wcale nie krzyczała, że jestem brudna, że ubranko zniszczone, ani nawet że rower zmienił kolor z zielonego na brązowo-plamiasty.

I choć minęło już prawie 20 lat, to gdy jadę do rodziców, po deszczu na skrzyżowaniu wciąż robi się wielka kałuża. Tylko nikt już się w niej nie bawi.

Aby wyjść z tej nostalgii postanowiłam zjeść coś bardzo kolorowego, bardzo pysznego i bardzo szybkiego. Ratatuj!

Doskonały jako dodatek do dań głównych,  jako  samodzielne danie  a także do makaronu, ryżu czy naleśników. Nie wahajcie się ani minuty. To jest pyszne:)

Niezdecydowane bataty faszerowane

Bywam bardzo niezdecydowana i choć strasznie nie lubię tej cechy charakteru, to chyba bardziej przeszkadza ona innym, niż mi samej. Ale mogę powiedzieć, że to moje niezdecydowanie nie jest znowu takie straszne-znam gorsze przypadki J Efektem mojego wczorajszego niezdecydowania, był obiad w dwóch wersjach. Ponieważ nie mogłam wybrać która  wersja podoba mi się bardziej obie bowiem wydawały mi się wyjątkowo atrakcyjne. Wybierzcie sami, która bardziej Wam się podoba.

PS. Nie przerażajcie się czarnym kolorem- to suszone śliwki:)

Calzone. Włoski pieróg z salami i mozzarellą

O mojej miłości, do różnej maści pierogów, pewnie mówiłam już nie raz i pewnie jeszcze wiele razy to zrobię. Także i wczoraj, nie mogłam się oprzeć pokusie ich zjedzenia. A ponieważ calzone, robi się o wiele szybciej niż nasze tradycyjne pierogi. To mój wybór padł właśnie na niego. Jedyną niedogodnością całej tej sytuacji była dodatkowa wysoka temperatura z piekarnika. Mi jednak ona nie przeszkadzała, ponieważ w tym czasie sączyłam sobie mrożona herbatę, siedząc na balkonie. Ech… żyć nie umierać!;)

Pasta z suszonych pomidorów i sera żółtego

Upał daje mi się we znaki, szczególnie w nocy. I choć nie mogę się spać, bo ciągle jest mi zbyt gorąco, to i tak uwielbiam lato. Kiedy budzą mi promienie słońca, na niebie, na którym nie ma ani jednaj chmurki. Kiedy nie muszę się zastanawiać,czy brać dodatkowy sweter, albo parasol, bo krople deszczu przynoszą ukojenie rozgrzanemu ciału. I  kiedy po deszczu powstaje tęcza.Kiedy skrzynki balkonowe uginają się pod ciężarem pelargonii i surfinii.A na każdym rogu stoją stragany wypełnione owocami i warzywami sezonowymi. Maliny na pachną tak, że nawet gdybym bardzo chciała nie jestem w stanie się im oprzeć i zawsze kupuję pudełeczko. A ludzie są bardziej uśmiechnięci. To lato.